بمب‌های هوشمندی که آمریکا به اوکراین فرستاده/ روسیه چطور با این بمب‌ها مقابله می‌کند؟

بمب های هوشمند “گلاید” چیستند، چرا “هوشمند” هستند و قبلاً در کجا استفاده شده اند؟

بمبJDAM-ER یک کیت بمب تولید شده توسط بوئینگ است که برای تبدیل “بمب های گنگ” (یعنی مهمات بدون هدایت و سقوط آزاد) به “بمب های هوشمند”، یعنی مهمات دقیق مجهز به باله ها و برخی از انواع سیستم های هدایت طراحی شده است.

آنها را قادر می سازد تا مسافت های طولانی تری را طی کنند و با دقت به اهداف زمینی برخورد کنند. در مورد JDAM-ER، کیت بمب در تمام شرایط آب و هوایی با هدایت GPS ارائه می شود و برای قرار دادن بمب هایی با باری تا ۲۰۰۰ پوند (بیش از ۹۰۰ کیلوگرم) طراحی شده است. کیت های ساخته شده از بمب های مارک ۸۲ استاندارد ایالات متحده، کیت های JDAM-ER می توانند به برد ۷۰ کیلومتری برسند و در صورت پرتاب از هواپیماهای سازگار ایالات متحده، انحراف هدف را تا ۱۱ متر نشان دهند.

توانایی‌های آن‌ها هنگام شلیک از جت‌های ساخت شوروی اوکراین ناشناخته است، اما تصور می‌شود کمتر باشد (با برد ۴۰ تا ۵۰ کیلومتر و انحراف هدف ۵۰ متر، به گفته ناظر نظامی روسی یوری کنوتوف). قبل از ارسال آنها به اوکراین، JDAMهایی با تغییرات مختلف به شدت توسط ایالات متحده در افغانستان و عراق و در طی بمباران یوگسلاوی (۱۹۹۹) و لیبی (۲۰۱۱) توسط ناتو مستقر شدند. این کیت ها همچنین توسط عربستان سعودی، ترکیه، پاکستان و فیلیپین علیه شبه نظامیان و شورش ها صادر شده و مورد استفاده قرار گرفته است.

چگونه اوکراین هواپیماهای خود را برای شلیک JDAM-ERS تطبیق داد؟

رسانه های تجاری ایالات متحده برای اولین بار از برنامه های واشنگتن برای ارسال JDAM-ER به اوکراین در ماه فوریه به عنوان بخشی از بسته کمک تسلیحاتی ۱.۸۵ میلیارد دلاری که توسط کاخ سفید در دسامبر اعلام شد، گزارش کردند. اوکراین در اواخر ماه مارس رسماً در اختیار داشتن JDAM-ERها تأیید کرد، و طبق گزارش‌ها، نیروهای اوکراینی چهار دستگاه JDAM ۵۰۰ پوندی را در یک ساختمان آپارتمانی بلند در آرتیوموفسک (باخموت) در آوریل رها کردند تا ظاهراً نیروهای روسی را که در نهایت شهر را آزاد کردند متوقف کنند.

در ماه می با کمک ایالات متحده، نیروی هوایی اوکراین JDAM-ER های خود را با Su-۲۷ و همچنین MiG-۲۹ و احتمالا سوخو Su-۲۴ تطبیق داد. پنتاگون کیت‌های نقطه سخت سفارشی مجهز به اتوبوس‌های داده دیجیتال را برای سازگاری با هواپیماهای اوکراینی دوران شوروی ارائه کرد.

گذرگاه داده اطلاعاتی در مورد مکان و سرعت بمب در حین پرتاب می دهد و خدمه زمینی قبل از شروع ماموریت، مختصات هدف را به صورت دستی در بمب برنامه ریزی می کنند.

نقاط ضعف JDAM-ER چیست و روسیه چگونه می تواند آنها را شکست دهد؟

بزرگترین مشکل این بمب ها این است که برای استفاده موثر از آنها، هواپیماهای اوکراینی حامل آنها باید قبل از انداختن آنها به محدوده دفاع هوایی روسیه نزدیک شوند. اگر آنها به ۲۰ تا ۱۴۰ کیلومتری اهداف خود نزدیک شوند، در معرض خطر سرنگونی توسط پدافند هوایی میان برد روسیه از جمله سامانه های موشکی پانتسیر، تور و بوک قرار می گیرند.

در بردهای طولانی‌تر، جت‌های دشمن را می‌توان توسط سامانه‌های موشکی اس-۳۰۰ و اس-۴۰۰ هدف قرار داد که در بردهای توقف (یعنی فواصل بسیار فراتر از برد موشک‌های حمل شده توسط هواپیماهای دشمن) بین ۷۵ تا ۴۰۰ کیلومتر عمل می‌کنند. قابلیت‌های اخیر تقریباً تمام حریم هوایی اوکراین را در شرق رودخانه دنپر در محدوده دفاع هوایی روسیه قرار می‌دهد و عملیات هواپیماها و هلیکوپترهای نظامی را بسیار خطرناک می‌کند، در صورتی که اطلاعات وزارت دفاع روسیه در مورد تلفات اوکراین قابل ارائه است.

مشکل دیگر وابستگی کیت های JDAM-ER به هدایت GPS است. در ماه می، رسانه‌های ایالات متحده گزارش دادند که تجهیزات پیشرفته جنگ الکترونیک ارتش روسیه می‌تواند سیستم‌های هدایت JDAM را مختل کند و باعث شود آنها از مسیر خود خارج شوند و اهداف خود را از دست بدهند. یک مقام آمریکایی تأیید کرد که پنتاگون به نیروهای اوکراینی “توصیه” کرده است تا سعی کنند پارازیت‌های روسی را شناسایی و از بین ببرند تا از انجام وظیفه خود در شکست JDAM و سایر سیستم‌های پیشرفته ساخت آمریکا، از جمله توپخانه موشکی HIMARS جلوگیری کنند.

۵۸۵۸