مجید اصغری که این روزها نمایش «غیر اصولی» را اجرا می کند گفت: اصول ما در زندگی نه بر اساس چیزی که می گوییم بلکه به واسطه کاری که انجام می دهیم شکل می گیرد.
این کارگردان جوان در گفتگو با مخبران با ارایه توضیحاتی درباره شکل گیری ایده اجرای این نمایش از چرخه معیوب سینما و تئاتر سخن گفت که سبب شده برخی افراد غیرحرفه ای در قامت سرمایه گذار پا به میدان بگذارند که فقط به فکر خودنمایی یا سودآوری به واسطه کار مثلا هنری هستند .
اصغری در آغاز درباره انتخاب ایده اجرای این نمایش توضیح داد: ایده اولیه نمایش «غیراصولی» از آن جا برایم مهم شد که در شرایط چند سال گذشته نمی دانستم چه کاری درست است و چه کاری غلط. در واقع فضای فرهنگی و هنری کشور وارد یک دوقطبی شده بود که برخی معتقد بودند و هستند که باید کار کرد و فعال بود و برخی دیگر فکر می کردند خاموش بودن شان به نفع خود و فضای فرهنگی و اجتماعی کشور است. هر دو طیف هم برای خودشان دلایلی ارائه می دادند که در نگاه اول منطقی و قابل دفاع به نظر می آمد.
او ادامه داد: از آن جا که همواره دوست داشتم نمایشی با محوریت معضلات و مسائل تئاتری ها به صحنه بیاورم این دو انگیزه را با هم ادغام کردم و نتیجه اش شد نمایشنامه «غیراصولی». با توجه به این که مساله نمایش برای خودم بسیار مهم بود تلاش کردم شیوه روایی کار را کمی رک و بی پرده با مخاطب در میان بگذارم. برای همین احساس کردم کار در بستر یک نمایش رئالیستی با دیالوگ هایی که مستقیم از عقاید و اصول کاراکترها برمی آید جذاب تر خواهد شد.
این کارگردان جوان در پاسخ به اینکه مساله این نمایش بیشتر جنبه شخصی دارد یا طیف گسترده ای از تئاتری ها را دربرمی گیرد؟ گفت: قسمت جذاب قضیه این بود که این مساله شخصی که برایم جدی است با مسائل روز فرهنگی و هنری کشور و افراد مختلفی که از طیف ها سلایق و دیدگاه های متفاوتی هستند گره خورده است. من خودم با دوستان زیادی که سال ها با هم کار کرده ایم سر همین مسائل بحث و جدل های زیادی با هم داشتیم و داریم. انگار هر روز که بیدار می شویم از خود می پرسیم که باید چه کار بکنم؟ بعد با آدم هایی طرف هستی که آن ها هم درست و غلط بودن را گم کرده اند و در نهایت می رسید به یک دوراهی فعال بودن یا خاموش بودن است. انگار این دوراهی را برای شما تدارک دیده اند و شما ناچارید یکی را انتخاب کنید.
اصغری اضافه کرد: نکته اینجاست که هر مسیری که انتخاب می کنید باید رنج آن را به دوش بکشید که سخت و ملال آور است. هر انتخابی بکنید باید هزینه اش را هم بپردازید؛ هزینه ای که روی دوش جامعه نحیف تئاتری کشور سخت سنگینی می کند. به همین خاطر در اجرایم تلاش کرده ام که انصاف به خرج دهم تا سخن نمایندگان هر دوطیف را خوب بشنوم و قضاوت شان نکنم. امیدوارم در نگاه مخاطب این نتیجه حاصل شده باشد.
او درباره دغدغه این نمایش در زمینه چطور کار کردن و با چه کسانی کار کردن نیز توضیح داد: اگر شما به اقتضای شرایط اجتماعی و اقتصادی و بر خلاف میل تان ناگزیر شوید تئاتر را کنار بگذارید رنج دوری از صحنه برایتان کمرشکن خواهد بود و اگر انتخاب کنید که مقابل این همه ناملایمات زمانه مقاومت کنید و همچنان در تئاتر فعال باشید انتخاب های دیگری پیش روی شماست که باز باید با خود سبک سنگین کنید که چگونه مسیر کاری درستی را انتخاب کنید. وقتی چرخه اقتصادی تئاتر و سینمای ما معیوب است ناخواسته برخی افراد بی سواد و غیرحرفه ای در قامت سرمایه گذار پا به میدان می گذارند که فقط و فقط به فکر خودنمایی یا سودآوری به واسطه کار مثلا هنری هستند. این افراد به راحتی ارزش ها و معیارهای اصیل فرهنگی و هنری را تغییر می دهند و ابتذال را جایگزین اصالت می کنند. بعد فروش بالای آثارشان را به عنوان مدرک اعتبار خود جار می زنند و پشت این عبارت که «مردم کار ما را می بینند» یا «مردم از ما استقبال می کنند» پنهان می شوند. البته مشخص است که هر کاری با استقبال مردم مواجه شود یا فروش بالایی داشته باشد به معنای مبتذل بودن نیست و بنده به هیچ وجه با این مساله زاویه ندارم اما این را که همیشه موج سوار شرایط روز کشور باشیم و عیوب خود را پشت مردم پنهان کنیم نمی پسندم.
این کارگردان در پاسخ به اینکه با این وصف نگران نبودید که مخاطبان نمایش شما فقط به جمع تئاتری ها محدود شود؟ تاکید کرد: اصلا. این که در جای درستی قرار بگیرید یا در جای غلط یا این که راه اصولی را پی بگیرید یا غیراصولی در همه شئون زندگی ما کار می کند. شما از هر کسی درباره «رشوه دادن» بپرسید به احتمال زیاد پاسخ های مشابهی می گیرید؛ از حضیض بودن این عمل. اما اگر بپرسید چرا برای پیشبرد کارتان از رشوه استفاده کردید احتمالا به شما می گویند که ناچار بودند چنین کنند تا کارشان به سرانجام برسد. اصول ما نه بر اساس چیزی که می گوییم بلکه به واسطه کاری که انجام می دهیم شکل می گیرد. حال اگر این ساختار فراگیر شود شما با جامعه ای مواجه می شوید که در ذهنش به چیز دیگری اعتقاد دارد اما در عمل طور دیگری رفتار می کند. تئاتر و به اجرا درآوردن یک نمایش در «غیراصولی» روبنایی است برای طرح این مسائل که دایره وسیعی از مخاطبان را می تواند در بربگیرد.
او با ابراز خوشنودی از اجرای نمایشش در تالار مولوی درباره انتخاب این تالار نیز گفت: مرکز تئاتر مولوی به علت فضای پژوهشی و دانشجویی خود بیشتر با روح نمایش ما سازگاری داشت. فارغ از این که خاطرات شیرینی از آن جا دارم و افتخار می کنم که آن مرکز میزبان نمایش ما هستند. خط مشی مدیریت و کارکنان مرکز تئاتر مولوی به گونه ای است که حداکثر تعامل را با جوانان و دانشجویان دارند.
به گزارش مخبران نمایش «غیراصولی» با بازی حامد آرامی مجید اصغری لیلی شجاعی ابراهیم شیشه بران فرزانه عطایی و حسین محمدی فیروز تا ۳ اسفند ماه در تالار کوچک مرکز تئاتر مولوی روی صحنه می رود.
این نمایش که مدت زمان آن ۵۵ دقیقه است هر شب ساعت ۱۹:۳۰ میزبان تماشاگران است.
انتهای پیام