خریدن توییتر توسط یک سرمایه دار، چقدر نگران کننده است؟

عامل اصلی جدایی رسانه های اصیل از رسانه های عمومی جهان همیشه بحث مالکیت است! نگرانی‌ای که رسانه‌ها را به پذیرش برخی الزامات و چارچوب‌های تحمیل شده بر رسانه‌ها توسط مالکیت برزگ سوق داد، می‌تواند اصول اصلی رسانه‌ها را که اطلاعات مبتنی بر حقیقت و محبوبیت بود، به چالش بکشد.

به دلیل تولد رسانه های جدید، این نگرانی عمومی نسبت به جایگاه رسانه و نقش تعاملی آن با مردم، تا حدودی اذهان جوامع را به سمت نوعی باور سوق داد. ابتدا یک محصول بسیار پژمرده. در طول قرن گذشته، بیشتر سازمان ها و شرکت های رسانه ای و ارتباطی تحت تأثیر نظام سرمایه داری به ابزار سیاسی و حکومتی تبدیل شده اند. اساساً قرار گرفتن رسانه در کانون نظام های سیاسی با روابط سیاسی و اقتصادی و تداوم این وضعیت در تمامی ساختارهای سیاسی اداری، حاکی از وجود روابط متقابل رسانه ها و ساختارهای سیاسی و حفظ تعادل بین کانون های اصلی است. . قدرت در جوامعی مانند مالکیت یک کلمه کلیدی در زمینه قدرت بر سیاست و رسانه است.

اما خبر فروش توییتر، رسانه ای بی نظیر از نظر سرعت بدون توجه به مکان و زمان، تعامل، جامعیت، جهانی بودن و نقطه گذاری، این بستر آرامش نسبی را به آشوب تبدیل کرد! ، اما حتی سازنده آن، جک دورسی، در مورد آینده شک دارد! بیش از 97 درصد از رهبران کشورهای عضو سازمان ملل حساب رسانه ای فعال دارند! رسانه‌ها فارغ از هر نوع انحصار، در نزد جهانیان امکان تعامل و گفت‌وگو را برای همگان فراهم کردند و مورد پسند سیاستمداران و نخبگان رسانه‌ای قرار گرفتند.

نگاهی به کارآمدی این رسانه در عرصه دیپلماسی شاید خالی از لطف نباشد! در این راستا می توان به توئیت های وزیر امور خارجه ایران در حین تنظیم سند توافق هسته ای با 1+5 اشاره کرد که توانست مسیرهای انحرافی در این توافق را مسدود کند یا دسترسی ترامپ به حوزه توئیتر و پرهیز از رسانه های سنتی که بستر منحصر به فردی را برای این رسانه فراهم می کند که استفاده نسبتا مطلوبی را برای کشورهایی مانند ایران ایجاد کرده است و امکان حضور متناسب در دسترسی به رسانه های سنتی را با توجه به ساختار و انحصار آنها نداشته باشد. مالکیت.

در واقع این رسانه ها همیشه روایت های تخیلی خود را منتشر کرده و افکار عمومی را تحت تاثیر قرار داده اند و معمولاً دسترسی آنها به کشورهای هدف محدود بوده است، اما توییتر بدون توجه به زمان و مکان توانست این انحصار را بشکند و این امکان را فراهم کند. سیاستمداران باید فرصت های جدیدی را فراهم کنند. سیاست خارجی او در تحقیقاتی که در توییتر در جریان خروج آمریکا از برجام انجام شد، گفته شد که دیپلماسی ایران در توئیتر آن زمان تلاش می کرد هویت سازی و اعتمادسازی را به صورت تهاجمی و تدافعی توصیف کند و توانست این مضمون را حفظ کند. به عنوان عاملی کمک کننده در دستور کار دیپلماتیک کشور در راستای قدرت نرم.

در حقیقت عملکرد توییتر در حوزه سیاسی، نه تنها در ایران، بلکه در سایر کشورها، بستر گفتگو در حوزه افکار عمومی را فراهم کرده است. سرمایه اجتماعی که توییتر با افشای، شفاف سازی و ساده سازی سیاست در عرصه عمومی در اختیار کشورهای مختلف قرار داده است، بستری برای گفت وگوی بیشتر فراهم کرده است.

در واقع، امکان توئیتر برای بیان روایات مختلف از یک موضوع به دلیل در دسترس بودن آن به عنوان بستری متفاوت برای بیان و برای همه، صرف نظر از قدرت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی است. اقدام یا خبر ساده. بلکه ظرفیت به چالش کشیده ممکن است نتواند نقش قبلی را با مالکیت انحصاری تکرار کند! و شاید فضای آزاد رسانه های جدید ما را برای ورود به نوعی دموکراسی در حوزه دیپلماسی به چالش کشیده است!

نئومدیا تصویری بود برای القای ایمان، احیای نگرش ها و خواندن حقیقت، زیرا بستر گفتگو را فراهم می کرد و اگر مالکیت سرمایه داری پا به انحصار می گذاشت، شاید آینده رسانه های سنتی دور از ذهن نبود. ! در واقع از آنجایی که اقتصاد سیاسی اساس اقتصاد فرهنگی است و رسانه ها از آن دور نیستند، این خرید و فروش مبنایی جز قدرت ندارد، به ویژه در برابر مقاومت هیئت مدیره توییتر، همانطور که آقای ایلان ماسک گفت. در مقابل فروش 15 درصد سهام آن که نوعی سرمایه در این رسانه را محدود می کند.

این اهمیت را نمی توان جدای از محوریت تمامی مبادلات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی که همان قدرت است، تعریف کرد، رسانه ها قادر به جهت دهی مجدد و ارائه جذابیت قدرت مردمی برای مخاطبان خود هستند! اما تمایل صاحبان سرمایه به انحصار قدرت روی توییتر هم تاثیر گذاشت! حال این سوال پیش می آید که آینده توییتر کجا تعریف می شود، در شرکت خودروسازی تسلا یا در بورس نیویورک یا…؟

23302