یک رزمنده و نویسنده دفاع مقدس گفت: سفر راهیان نور باید مخاطب را به یک فرد پرانرژی و امیدوار تبدیل کند و یاد بگیرد در بدترین شرایط هم باید زندگی کرد. همان طور که شهدا با عشق اینجا زندگی کردند و این شعار نیست.
به گزارش مخبران، نصرتالله محمودزاده از نویسندگان حوزه دفاع مقدس با حضور در یادمان شهدای هویزه توضیح داد: راهیان نور یک سیرت و معرفت دارد و یک صورت و شناخت فیزیکی، صورت راهیان نور همان دیدار از یادمانها و مناطق عملیاتی است، اما سیرت این حرکت عظیم همان چیزی است که در ذات و هدف شهدا بوده است. اینکه چرا رزمندگان به جبهه آمدند؟ چرا مقاومت کردند؟ و… لذا توجه به سیرت و رفتارها مهمتر است و به راهیان نور عمق میبخشد.
این جامعه شناس افزود: حضور رزمندگان و پیشکسوتان در راهیان نور نباید کمرنگ شود، افزود. دورههای آموزشی برای راویان جوان باید توسط بازماندگان عملیاتها برگزار شود تا حال و هوای آن روزها بی واسطه به نسل بعد منتقل شود. اینجا کربلا است، اما نباید به این بهانه فقط اشک مردم را دربیاوریم. سفر راهیان نور باید مخاطب را به یک فرد پرانرژی و امیدوار تبدیل کند و یاد بگیرد در بدترین شرایط هم باید زندگی کرد. همان طور که شهدا با عشق اینجا زندگی کردند و این شعار نیست.
برگزیده جایزه کتاب سال دفاع مقدس گفت: باید تلاش کنیم راهیان نور و روایت شهدا به شغل تبدیل نشود. کار برای شهدا عشق است و عشق همان چیزی است که ما را داوطلبانه به جنگ آورد. پس هرکس باید به رسالت زینبی خود عمل کند نه اینکه خدای ناکرده از مسیر روایت شهدا دنبال خودنمایی باشد.
محمودزاده در ادامه با اشاره به اینکه هویزه برای من بخشی از زندگی است، گفت: بخشی از هویت من در هویزه است برای همین آمدنم به اینجا هم برای خودم است. من هنوز بعد از ۴۳ سال به هویزه وابستهام و میآیم تا خاطرات آن سالها را زنده کنم. شاید تنها سفری که حتی اقوام و خانواده هم نگرانم نمیشوند همین هویزه باشد، زیرا همه میدانند برای پیشرفت و شارژ کردن خودم به هویزه آمده ام. سفر به هویزه برایم تجدید عهد و میثاق است.
همرزم شهید علمالهدی و حماسه آفرینان هویزه در پاسخ به این پرسش که در هویزه دنبال چه بگردیم؟ نیز گفت: در هویزه به دنبال جوهر وجودی خودتان باشید. همه چیز درون خود شماست. شهدا بهانهای هستند برای رسیدن به خودمان. «من عرف نفسه فقد عرف ربه» تا خودتان را نشناسید نه خدا و نه شهدا را نمیشناسید. آنی باشید که هستید.
محمودزاده اضافه کرد: هیچ وقت ادای شهدا را درنیاورید. شهدا جوهر شما نیستند؛ شهید آن آب حیات بخش برای رشد و جوانه زدن است؛ لذا خودتان را دست کم نگیرید و بگویید من میتوانم بهتر از شهید علم الهدی باشم. به درون خودتان پی ببرید تا به بهترینها برسید. حسین علم الهدی به هویزه نیامده بود تا شهید بشود. اگر قرار بود برای شهادت به جبهه بیاییم پس کی باید میجنگید؟ کی باید میماند تا کشور را نجات بدهد؟
نویسنده کتاب «حماسه هویزه» ادامه داد: شهدا یادمان میدهند که چگونه سرعت پیشرفت مان بالا ببریم. اینکه من به راهیان نور بیایم و هدفم فقط علم الهدی شدن باشد، درست نیست؛ خودت و توانایی هایت را بشناس تا شهید زنده بشوی.
انتهای پیام