گرفتگی عضلات از دردهای شایعی است که در اثر انقباض عضلات و ماهیچه ها به صورت غیر ارادی رخ می دهد و گاهی با درد بسیاری همراه است. علاوه بر فیزیوتراپی کمر، گردن و… که به صورت تخصصی تلاش می‌کنند تا با استفاده از روش‌های مختلف گرفتگی عضلات در اندام‌های بدن شما را رفع کنند؛ یکی از روش های رایج رهایی از درد گرفتگی و اسپاسم عضلات، استفاده از قرص شل کننده عضلات است. اگر گرفتگی عضلات، امانتان بریده است و این سوال برایتان پیش آمده که قرص برای گرفتگی عضلات چه بخوریم، پیشنهاد می کنیم تا انتها همراه ما باشید.
درمان گرفتگی عضلات با دستگاه فیزیوتراپی
پیش از آنکه با انواع قرص گرفتگی عضلات پا آشنا شوید، خوب است بدانید که تنها راه رهایی از دردهای عضلانی، مصرف قرص نیست و در بسیاری از موارد می توان با دستگاه فیزیوتراپی خانگی نیز گرفتگی عضلات مختلف بدن را درمان کرد. در جلسات فیزیوتراپی از انواع روش های سرما درمانی و گرما درمانی برای گرفتگی عضلات استفاده می‌کنند. هرچند که این تنها روش نبوده و استفاده از دستگاه‌های مختلف یا ماساژ درمانی هم بسیار موثر خواهد بود.
بهترین قرص برای رفع گرفتگی عضلانی (اسپاسم)
قرص های مختلفی برای رفع گرفتگی عضلات در داروخانه ها وجود دارند که برخی از آن ها بدون نسخه پزشک و برخی تنها در صورت تجویز پزشک به فروش می رسند. انواع قرص شل کننده عضلات عبارتند از:
اورفنادرین مناسب ترین قرص برای اسپاسم عضلات کمر
اورفنادرین یکی از داروهای شل کننده عضلات محسوب می‌شود که نوعی آنتی بیوتیک از گروه آنتی کولینرژیک هاست. این آنتی بیوتیک اغلب گیرنده‌های استیل کولین را مسدود کرده و بیشتر برای کنترل لرزش‌های ناشی از پارکینسون مورد استفاده قرار می‌گیرد.
کلونیدین قوی ترین قرص شل کننده عضلات کمر
کلونیدین از ارسال درد از گیرنده‌های درد به مغز جلوگیری کرده تا عضلات را شل کرده و درد را هم تسکین دهد. اما توصیه می‌شود کلونیدین را با سایر داروهای شل کننده عضلات مصرف نکنید. به عنوان مثال کلونیدین در صورتی که به همراه تیزانیدین مصرف شود، فشار خون را تا حد زیادی کاهش می‌دهد.
کاریزوپرودول؛ بهترین قرص برای رفع گرفتگی عضلات
قرص کاریزوپرودول به عنوان یک آرام بخش جهت تسکین دردهای گرفتگی عضلانی به افراد بالای 16 سال تجویز می شود. دوزهای این قرص، 250 تا 350 میلی گرم است.
قرص کلرزوکسازون
اگر در ناحیه کمر و گردن، فشار عضلانی حادی احساس می کنید، قرص کلرزوکسازون یکی از بهترین قرص های شل کننده عضلات می‌باشد. تغییر رنگ ادرار به قرمز یا بنفش در اثر متابولیزه شدن دارو از عوارض مصرف کلرزوکسازون به شمار می آید که خطرناک نبوده و نیاز نیست نگران شوید.
قرص سیکلوبنزاپرین
یکی دیگر از قرص های شل کننده عضلات، سیکلوبنزاپرین نام دارد که در دو شکل قرص و کپسول در داروخانه ها موجود است. مصرف این قرص برای افراد مبتلا به بیماری های قلبی نظیر نارسایی قلبی، ممنوع است.
قرص متاکسالون
قرص متاکسالون به عنوان قرص شل کننده عضلات، اثر مرکزی دارد. خواب آلودگی و ناراحتی روده و معده از عوارض مصرف این قرص هستند.
قرص متوکاربامول
متوکاربامول از قرص های شل کننده عضلات اسکلتی است که به دلیل عوارض جانبی بالقوه ای که دارد فقط با تجویز پزشک، قابل استفاده است.
قویترین قرص شل کننده عضلات کمر
اگر در جستجوی قویترین قرص شل کننده عضلات کمر هستید باید بگوییم که می توانید از قرص هایی که در بخش قبلی مقاله آن ها را معرفی نمودیم برای بهبود گرفتگی عضلات کمر خود استفاده کنید.
به طور کلی قویترین قرص شل کننده عضلات کمر عبارتند از:
- کاریزوپرودول
- کلرزوکسازون
- سیکلوبنزاپرین
- متاکسالون
- متوکاربامول
علاوه بر موارد فوق، 2 قرص تیزانیدین و دیازپام نیز به عنوان قرص های شل کننده عضلات اسکلتی شناخته می شوند که اثر ضد اسپاسمی داشته و می توانید از آن ها برای بهبود درد ناشی از گرفتگی کمر خود استفاده کنید. توصیه می کنیم که در صورت تجویز پزشک به مصرف قوی ترین قرص شل کننده عضلات کمر، این قرص ها را درست طبق دستور پزشک خود مصرف کنید تا احتمال بروز عوارض جانبی آن ها به حداقل برسد.
قرص باکلوفن (Baclofen)
قرص باکلوفن (Baclofen) متعلق به دسته‌ای از داروها به نام شل‌کننده‌های عضلات اسکلتی است. این دارو یک عامل ضد اسپاسم (Antispasmodic) بوده که بر روی اعصاب نخاع اثر می‌گذارد و تعداد و شدت اسپاسم عضلانی را در بیماران مبتلا به بیماری‌های مرتبط با نخاع کاهش می‌دهد.
این دارو اغلب برای بزرگسالان و کودکان بالاتر از ۱۲ سال و به‌منظور تسکین درد و بهبود حرکات عضلات تجویز می‌شود.
نحوه مصرف داروی باکلوفن
روش مصرف باکلوفن مطابق با سایر داروها است. این دارو به‌طور معمول به‌صورت خوراکی و سه‌بار در روز مصرف می‌شود. همچنین، می‌توانید آن را با غذا یا بدون غذا مصرف کنید. مصرف باکلوفن با غذا میتواند به کاهش ناراحتی معده کمک کند.
روش قطع قرص باکلوفن به شرح زیر است:
حتما داروی تجویز‌شده توسط پزشک را به‌طور کامل مصرف کنید. اگر با مصرف دارو، علائم شما بدتر شد فورا با پزشک خود تماس بگیرید.
به هیچ عنوان باکلوفن را به‌طور ناگهانی و بدون مشورت با پزشک قطع نکنید؛ زیرا دوز این دارو باید به‌صورت تدریجی کم شود. اگر پس از مصرف این دارو با علائمی مانند بی‌قراری، گیجی، اضطراب و حتی تشنج روبه‌رو شدید، فورا به دکتر مغز و اعصاب مراجعه کنید.
عوارض جانبی داروی باکلوفن
باکلوفن مانند هر دارویی میتواند عوارض جانبی داشته باشد. همه افراد این عوارض جانبی را تجربه نخواهند کرد و برخی افراد نیز ممکن است این عوارض را به میزان بیشتری نسبت به دیگران تجربه کنند. عوارض قرص باکلوفن عبارت‌اند از:
- سردرد
- سرگیجه هنگام ایستادن یا بلند شدن
- ضعف در عضلات
- احساس خستگی
- علائم گوارشی مانند حالت تهوع یا ناراحتی معده
- یبوست و کند شدن حرکات روده
- خشکی دهان
- تکرر ادرار
- تغییرات خلق‌وخو مانند احساس افسردگی یا توهم
- واکنش‌های آلرژیک مانند بثورات پوستی، خارش، تورم، سرگیجه شدید یا مشکل در تنفس
- علائم ترک مانند اضطراب و گیجی در صورت قطع ناگهانی دارو
موارد احتیاط پیش از مصرف یا منع مصرف باکلوفن
قبل از استفاده از باکلوفن اقدامات زیر را در نظر بگیرید:
- این دارو را بدون تجویز پزشک مصرف نکنید. تاریخچه پزشکی خود از جمله داروهای مصرفی فعلی، سابقه مصرف مواد، آلرژی و بیماری‌های فعلی را به پزشک اطلاع دهید.
- اگر در دوران شیردهی یا بارداری هستید یا قصد دارید باردار شوید این موضوع را به پزشک اطلاع دهید.
- هنگام مصرف این دارو از مصرف نوشیدنی‌های الکی، مواد مخدر و سایر آرام‌بخش‌ها بپرهیزید.
- اگر مشکلی در کلیه‌های خود دارید، حتما این موضوع را با پزشک به اشتراک بگذارید زیرا این باکلوفن از طریق کلیه‌ها دفع می‌شود.
- پس از مصرف دارو از رانندگی و کار با ماشین‌آلات سنگین خودداری کنید.
- از فعالیت‌های پرخطر مانند کوهنوردی پس از مصرف این دارو بپرهیزید؛ زیرا مصرف باکلوفن میتواند باعث ضعف در تعادل و زمین خوردن شود.
- دارو را بدون مشورت با پزشک قطع نکنید.
- باکلوفن را دور از دسترس کودکان و در یک مکان خشک و خنک نگهداری کنید.
آیا کمبود ویتامین باعث گرفتگی عضله می‌شود؟
ویتامین‌ها برای اعصاب و ماهیچه ها مفید هستند و بخشی ضروری از رژیم غذایی هر فردی به حساب می‌روند. از طرفی این ویتامین‌های ضروری برای اعصاب می‌توانند با کاهش التهاب، بهبود جریان خون و تقویت اعصاب و مفاصل به تسکین دردهای مفصلی و عضلانی کمک کنند. بنابراین طبیعی است که کمبود این ویتامین‌ها در بدن خود به گرفتگی بیشتر عضلات و ایجاد درد شدید منجر شود. گنجاندن ویتامین‌های مربوط به اعصاب و مفاصل در رژیم غذایی میتواند راهی موثر برای تسکین درد و ارتقای سلامت کلی باشد.
بهترین ویتامین برای گرفتگی عضله
اول از همه به مهم‌ترین بخش مقاله بپردازیم، چه ویتامین‌هایی می‌توانند در درمان گرفتگی عضلات موثر باشند؟
ویتامین دی
وقتی درباره عضلات و استخوان‌ها حرف می‌زنیم احتمالا اولین ویتامینی که به ذهن می‌رسد ویتامین دی است. این ویتامین به عنوان «ویتامین آفتاب» شناخته می‌شود، زیرا زمانی که در معرض نور خورشید قرار می‌گیریم توسط بدن ما تولید می‌شود. با این حال بسیاری از افراد ویتامین دی کافی دریافت نمی‌کنند، به ویژه در ماه های زمستان که نور خورشید محدود است. کمبود ویتامین دی میتواند باعث ناراحتی مداوم به ویژه در عضلات و استخوان‌ها شود و در سنین بالا هم به پوکی استخوان می‌انجامد.
کمپلکس ویتامین ب
چه ویتامینی برای گرفتگی عضلات پا بهتر است؟ شاید برای شما هم پیش آمده باشد که شب‌ها و هنهگام خواب شدت درد زیادی را در ساق پا احساس کنید. این مشکل احتمالا همان اسپاسم عضلانی است که باعث گرفتگی عضلات می‌شود و دردناک است. کمپلکس ویتامین B برای درد عضلانی یک انتخاب محبوب در بین ورزشکاران و علاقه‌مندان به باشگاه است. کمپلکس ویتامین ب از ویتامین‌های B1، B2، B3، B5، B6، B7، B9 و B12 تشکیل شده و یک مکمل ویتامینی پر مصرف برای درد بدن است. مکمل‌های دارای ب کمپلکس خیلی اوقات توسط پزشکان برای برای کمک به کاهش درد و التهاب ناشی از آسیب عصبی و تامین ویتامین‌ها برای اعصاب و ماهیچه‌ها برای ارتقای سلامت و تندرستی کلی توصیه می‌شوند.
ویتامین ب۱۲
آرتریت روماتوئید یک اختلال التهابی مزمن و نوعی بیماری خودایمنی است. مطالعات نشان می‌دهند که به دلیل کمبود ویتامین B12، علائم آرتریت روماتوئید از جمله درد مفاصل و سفتی عضلات میتواند بدتر شود. ویتامین B12 به طور خاص ویتامینی برای دردهای عضلانی و مفاصل است و آن را در بسیاری از لیست‌های مفید می‌توانید پیدا کنید. این ویتامین از اعصاب محافظت می‌کند، بازسازی اعصاب را تحریک می‌کند و میتواند به کاهش درد ناشی از آسیب‌های قدیمی هم کمک کند.
ویتامین سی
برای مبتلایان به آرتریت، ویتامین C باید در لیست ویتامین‌های مهم برای درد زانو و سایر دردهای مفصلی مرتبط با وضعیت آن‌ها باشد. این ویتامین دارای خواص ضد التهابی است که میتواند در کاهش درد مفید باشد. طبق تحقیقات داشتن سطوح پایین ویتامین سی در رژیم غذایی سبب می‌شود فرد سه برابر بیشتر در معرض ابتلا به آرتریت التهابی قرار گیرد و با درد در ستون فقزات هم مرتبط است.
ویتامین K
ویتامین K نقش مهمی در هدایت کلسیم به استخوان‌ها و تقویت استحکام عضلانی دارد. کمبود پتاسیم حتی میتواند سبب شکستگی استخوان‌ها هم شود و بدون آن کلسیم کافی به بدن جذب نمی‌شود که اهمیتش را برای سلامت سیستم استخوان و مفاصل می‌دانیم. این ویتامین در انواع سبزیجات برگ سبز و زرده تخم مرغ وجود دارد.