این اقتصاددان در یادداشت خود ، پرش به تولید امسال را نقش بازار سرمایه در پرش تولید عنوان کرد و تأکید کرد: بازار سرمایه ایران هنوز نمی تواند نقش مهمی در بسیج منابع مالی برای سرمایه گذاری تولیدی داشته باشد. رشد کرده است.
به گزارش مخبران ، در یادداشت امین شکاری آمده است: “مقابله با بنگاههای اقتصادی در زمینه محدودیت مالی در زمینه سرمایه گذاری و سرمایه در گردش ، یکی از مشکلات و مشکلات دیرینه در مدیریت بنگاههای اقتصادی در ایران است.” بازار پول ایران به دلایل مختلف ، همواره با مازاد تقاضا و عدم عرضه مواجه بوده است. عدم وجود تعادل (رکود تورمی و محدودیت ها) در اوایل دهه 1390 در پی شرایط اقتصادی و سیاسی به عنوان بیماری هلندی شناخته می شود و محدود بودن منابع مالی و منابع ارزان برای تسهیلات مالی و اعتباری یکی از مهمترین موانع توسعه بنگاه های اقتصادی است که مانع توسعه کارآفرینی است.
در سال جدید ، نقش و اهمیت بازارهای مالی و مالی در تأمین ، مدیریت و هدایت منابع مالی به بخشهای تولیدی اقتصاد ، معروف به “جهش تولید” توسط رهبران عالی انقلاب ، از اهمیت بیشتری برخوردار است.
اساساً ، روشهای مختلفی برای تأمین مالی وجود دارد. بانکها اولین انتخابی هستند که عمدتاً از طریق سرمایه گذاری خارجی و تأمین اعتبار از طریق سرمایه گذاری مستقیم دولت و دولت ، بانکها ، موسسات مالی و وام ، انتشار اوراق و در نهایت بازار سرمایه تأمین می شوند. لازم به ذکر است که تعیین رشد اقتصادی و رشد تولید ناخالص داخلی میزان سرمایه گذاری و تأمین اعتبار است؛ بنابراین ، افزایش تولید جز با افزایش میزان سرمایه گذاری و تسهیل فضای کسب و کار حاصل نمی شود. برای افزایش سرمایه گذاری ، نیاز به بسیج و تأمین منابع مالی بلند مدت داخلی و خارجی از طریق بازارهای مالی (پول و بازار سرمایه) وجود دارد. اگر صنایع از نقدینگی و سرمایه در گردش کافی برخوردار باشند ، شرکت ها و مشاغل می توانند کارهای جهشی برای تولید کنند.
متأسفانه سیستم مالی حاکم بر بازار مالی ایران به دلیل عدم توسعه بازار سرمایه ، مبتنی بر بانک است. با توجه به تقاضای زیاد برای اعتبار بانکی و نقدینگی بالای کشور ، بدون شک سیستم بانکی در عملکرد پویای خود در بسیج و تخصیص منابع مالی با مشکلات جدی روبرو است. در حقیقت ، بانک ها هیچ نقشی در تعیین نرخ سود سپرده ها و تسهیلات ندارند ، ابزار اصلی در اختیار سیستم بانکی برای بسیج منابع است. در سالهای اخیر نرخ بهره واقعی سپرده های بانکی منفی بوده است. در همین حال ، بانک مرکزی به عنوان سیاست گذار ارشد سیاست های پولی و سیستم مالی کشور ، همواره در تلاش است تا تعادل اقتصادی و مالی را در بانک ها ایجاد کند.
به طور کلی ، عمده ترین مشکلات بانک ها در بسیج منابع مالی ، اعتبار محدود ، نرخ بهره نابرابر نرخ سپرده ها با تورم ، ادامه محدودیت ها و عدم دسترسی به منابع خارجی و سپرده های قانونی بانک های مرکزی است. علاوه بر این ، با توجه به این که بانک ها در ایران مالی پرداخت نمی کنند و برخی از منابع جذب شده را به شرکت های خود و شرکت های مالی تابعه هدایت می کنند ، در عمل ، بنگاه های اقتصادی مستقل با کمبود منابع برای تأمین منابع مالی روبرو هستند. اکنون در شرایط اقتصادی فعلی کشور به دلیل محدودیت های اقتصادی اجباری و محدودیت های بانکی ، حرکت از محل اعتبارات بانکی به سمت سرمایه گذاری مبتنی بر مبادله ضروری است و باید از بازارهای سرمایه به سمت مالی حرکت کنیم.
هزینه تأمین اعتبار با استفاده از ابزارهای مختلف مالی آن در بازار سرمایه بسیار کمتر از تأمین اعتبار از طریق سیستم بانکی است. از طرف دیگر ، یکی دیگر از مزیت های تأمین مالی از طریق بازار سرمایه استفاده از خرد سرمایه مردم است که ظرفیت سرمایه پایدار در اقتصاد را ممکن می کند و مانع از بازارهای غیر مولد می شود که عمدتاً مبتنی بر واسطه ها و فرضیه های تخمک گذاری است. بازارهای پول و سرمایه یکدیگر را تکمیل کرده و منابع مالی را در کنار هم تأمین می کنند. از آنجا که فعالیت های تولید عمدتا به زمان و روند طولانی نیاز دارند ، نقش بازار سرمایه در بسیج و انتقال منابع مالی به فعالیت های سرمایه گذاری و توسعه بسیار مهم است.
مطمئناً بازار سرمایه فرصتی طلایی در وضعیت فعلی اقتصاد کشور است که می توان از آن برای مردمی سازی اقتصاد ، ایجاد شفافیت و توسعه عدالت در اقتصاد و همچنین اصلاحات اقتصادی برای دستیابی به اهداف سیاست های اقتصاد مقاومتی استفاده کرد. با توجه به نقش بازار سرمایه در اهرم تولید ، بازار سرمایه ایران هنوز نتوانسته است در بسیج منابع مالی برای سرمایه گذاری تولیدی نقشی داشته باشد. اصلاحات سیاست ، راه را برای سیستم مالی مبتنی بر بازار سهام فراهم می کند تا منابع مالی را از طریق بازار سرمایه بهبود بخشد تا اقتصاد از طریق یک کانال رشد اقتصادی پایدار و پایدار تقویت شود. این موارد شامل شناسایی و رفع موانع توسعه و تعمیق بازار سرمایه ، محافظت از این بازار و جذب سرمایه گذاری خارجی ، حمایت از بازارهای سرمایه سازمان های دولتی و تدوین قوانین بالادست ، برداشت دولت و بانک ها از مشاغل و مالکیت و حقوق صاحبان سهام است. در بازار سرمایه تسهیلات لازم از قبیل انواع ابزارهای مالی و ایجاد شبکه گسترده تجارت و همچنین تقویت زیرساختهای فناوری و فناوری مورد نیاز برای شبکه بین سرمایه گذاران و سرمایه گذاران و فراهم آوردن آموزش و فرهنگ لازم را فراهم می کند. توسعه بازار سرمایه در کشور.
انتهای پیام