مخبران/خراسان رضوی یک کارشناس زبان و ادبیات فارسی با تاکید بر اینکه عطار شاعری است که می توان او را همچون آیینه ای از عرفان اسلامی در نظر گرفت گفت: همراه با عطار و آثارش می توان سفری درونی به سوی حقیقت مطلق داشت.
محمدرضا امیرزاده با گرامیداشت ۲۵ فروردین که به نام روز عطار نیشابوری نامیده شده با بیان اینکه او یکی از برجسته ترین شاعران و عارفان ایرانی در قرن ششم هجری است که در نیشابور به دنیا آمد اظهار کرد: شیخ فریدالدین عطار نیشابوری در ابتدا به شغل عطاری و داروسازی مشغول بود اما حادثه ای در زندگی اش باعث شد به عرفان روی آورد و این تغییر مسیر او را به یکی از بزرگ ترین چهره های عرفان اسلامی تبدیل کرد.
وی افزود: شیخ فریدالدین عطار نیشابوری از اوتاد روزگار خود و همه ادوار تاریخی و فرهنگی ایران به شمار می رود و از اسطوره های به یاد ماندنی سرزمین کهن ایران است که در جریان حمله مغول به نیشابور جان خود را از دست داد.
امیرزاده با بیان اینکه عطار در طول زندگی خود سفرهای متعددی انجام داد و با عارفان و بزرگان زمان خود دیدار کرد ادامه داد: آثار او از جمله «منطق الطیر» و «تذکرةالاولیا» بازتابی از تجربیات معنوی و دیدگاه های فلسفی او محسوب می شوند.
زبان شعر عطار منتقل کننده بینش های فلسفی و عرفانی است
این کارشناس زبان و ادبیات فارسی با اشاره به اینکه عطار با آثاری نظیر «منطق الطیر» و «مصیبت نامه» به بیان مسائل عمیق معنوی پرداخته و در واقع شعرهای او بیشتر از آنکه تنها کلمات باشند سفری درونی به سوی حقیقت مطلق به شمار می روند خاطرنشان کرد: صاحب نظران شعرهای او را آیینه ای از عرفان می دانند زیرا این شاعر زبان شعر را برای انتقال بینش های فلسفی و عرفانی خود به کار گرفته است و از تمثیل ها و داستان های نمادین استفاده کرده تا خواننده را به تأمل وادارد.
وی با بیان اینکه این تمثیل ها و داستان ها برای انسان ها سرشار از فایده هستند افزود: این تمثیل ها و داستان ها همچون پلی هستند که انسان را از دنیای ظاهری به دنیای باطنی هدایت می کنند. عطار استادانه میان داستان و مفهوم ارتباط برقرار می کند تا مفهوم های معنوی برای همگان قابل لمس شوند.
امیرزاده عطار را نه تنها شاعری تأثیرگذار بلکه مربی ای معنوی عنوان کرد و گفت: آثار عطار نیشابوری سرشار از مضامین عرفانی و فلسفی است که به عمق معنای زندگی و ارتباط انسان با حقیقت الهی می پردازد. برخی از مضامین کلیدی در آثار او سفر معنوی عشق الهی فنا و بقا تمثیل و حکایت انتقاد از دنیاپرستی است که این مضامین نه تنها در آثار عطار بلکه در ادبیات عرفانی فارسی تأثیر عمیقی داشته اند.
وی با بیان اینکه در آثاری مانند منطق الطیر عطار داستان سفر پرندگان به سوی سیمرغ را به تصویر می کشد که نمادی از جستجوی حقیقت و کمال معنوی است تصریح کرد: عشق الهی و رسیدن به وحدت با او یکی از موضوعات اصلی در اشعار عطار است. همچنین مفهوم فنا شدن در خداوند و بقا یافتن در حقیقت الهی نیز در بسیاری از اشعار او دیده می شود.
امیرزاده با تاکید براینکه عطار از داستان ها و حکایت های نمادین برای انتقال پیام های عرفانی خود استفاده می کند افزود: او در آثار خود به نقد دنیاپرستی و تعلقات دنیوی می پردازد و انسان را به ترک این وابستگی ها دعوت می کند.
وی عطار را شاعری عمیق و تأثیرگذار در حوزه عرفان و معنویت معرفی کرد و گفت: مفاهیمی مانند عشق الهی سفر درونی و ترک دلبستگی های دنیوی در آثارش جریان دارند. او از تمثیل و حکایت برای بازتاب مفاهیم فلسفی و عرفانی استفاده می کند و آثاری خلق کرده که همچنان مورد توجه عارفان و ادب دوستان است. در نوشته هایش انسان را به تأمل در حقیقت وجود جستجوی معنویت و گذر از محدودیت های مادی دعوت می کند.
این کارشناس ادبیات با اشاره به اینکه عطار نیشابوری در اشعار خود از زبان تمثیل و حکایت بهره می گیرد تا مفاهیم عرفانی را به تصویر بکشد و زندگی او نمونه ای از جستجوی حقیقت و تحول درونی است گفت: یکی از نمونه های برجسته شعر او منطق الطیر است که سفر پرندگان به سوی سیمرغ را روایت می کند «ای مرغ سحر عشق ز پروانه بیاموز/ کان سوخته را جان شد و آواز نیامد» این بیت شعر او خود نشان دهنده عشق و فنا در راه حقیقت است.
انتهای پیام