به گزارش مخبران سایت باستانی هیزینگن حدود پنج سال پیش زمانی که فلزیاب ها تعداد زیادی سکه طلا و نقره را کشف کردند برای اولین بار مورد توجه قرار گرفت. باستان شناسان دریافتند که این مکان شامل سه بخش است؛ از جمله یک سازه دایره ای بزرگ متشکل از تیرک های چوبی که اطراف ساختمانی با شکل غیرمعمول را احاطه کرده بود.
به نقل از یورونیوز در یکی از این بخش ها یک عدد سکه طلا یافت شد در حالی که در بخش دیگر تقریباً دو دوجین سکه طلای شکسته و سالم یک آویز طلایی و یک گوشواره نقره ای کشف شدند. بخش سوم نیز حاوی تکه هایی از سکه های طلا و یک آویز کوچک بود.
در یکی از این بخش ها شواهدی از وجود یک عمارت قدیمی که احتمالاً در قرن ششم ساخته شده بود دیده می شود. همچنین ۱۷ حفره مربوط به تیرک های چوبی در آنجا کشف شده که با موقعیت خورشید در اعتدال های بهاری و پاییزی هم راستا هستند.
به گفته باستان شناسان این موضوع نشان می دهد که این سایت احتمالاً برای آیین های فصلی مرتبط با کاشت یا برداشت محصولات کشاورزی مورد استفاده قرار می گرفته است. پس از بررسی تیرک های چوبی و اشیای کشف شده باستان شناسان به این نتیجه رسیدند که هیزینگن در دوران گذار فرهنگی این منطقه یک مرکز مهم فرقه ای بوده است.
در این پژوهش آمده است: «این نذورات ممکن است با آیین های باروری مرتبط بوده باشند زیرا تیرک ها با طلوع و غروب خورشید در اعتدال های بهاری و پاییزی هم تراز شده بودند».
محققان در مقاله خود نوشته اند: «سکه های طلا و جواهرات طی حدود ۱۰۰ سال در این مکان قرار داده شده اند. بر اساس تجزیه وتحلیل فسفات به احتمال زیاد در این مکان قربانی کردن حیوانات نیز انجام می شده است.»
باستان شناسان می دانند که مردم این منطقه برای پذیرفتن مسیحیت مجبور شدند خدایان خود را کنار بگذارند و آیین تقدیم «پول شیطان» را در مکان های فرقه ای بت پرستانه و یا چندخدایی متوقف کنند.
به نظر می رسد که استفاده از این مکان به عنوان یک معبد روباز حدود سال ۷۰۰ میلادی متوقف شده است یعنی حداقل ۵۰ سال قبل از مسیحی شدن رسمی این منطقه. به گفته باستان شناسان احتمال دارد که نخبگان محلی که با این مکان در ارتباط بودند زودتر از سایرین به مسیحیت گرویده یا از بت پرستی فاصله گرفته باشند.
۵۸۵۸