تینا مزدکی_بیش از چهار دهه است که ستاره شناسان سیگنال های غیرعادی پرتو ایکس را از یک کوتوله سفید نزدیک دریافت می کنند. اکنون پژوهش های جدید نشان می دهند که این سیگنال ها ممکن است ناشی از نابودی یک سیاره باشند جهانی غول پیکر که بر اثر گرانش شدید ستاره متلاشی شده و بقایای آن بر سطح کوتوله سفید فرو می ریزد.

معمایی که از دهه ۱۹۸۰ آغاز شد
سحابی هلیکس یکی از خیره کننده ترین اجرام آسمانی است که در فاصله ۶۵۵ سال نوری از زمین قرار دارد. این سحابی بازمانده انفجار یک ابرنواختر است که بیش از ۱۰ هزار سال پیش رخ داده و کوتوله سفید فعلی را بر جای گذاشته است.
از سال ۱۹۸۰ رصدخانه های مختلف از جمله چاندرا XMM-Newton اینشتین و ROSAT پرتوهای ایکس پرانرژی را از این کوتوله سفید شناسایی کرده اند پدیده ای که برای دهه ها ستاره شناسان را سردرگم کرده بود. چرا که کوتوله های سفید معمولاً چنین پرتوهایی را منتشر نمی کنند.
سیگنال های پرتو ایکس؛ فریادهای یک سیاره در حال نابودی؟
اکنون تحلیل جدیدی از این داده ها نشان می دهد که این سیگنال ها ممکن است ناشی از نابودی یک سیاره مشتری مانند باشند که بیش از حد به کوتوله سفید نزدیک شده و به وسیله نیروی گرانشی ستاره قطعه قطعه شده است.
مارتین گررو یکی از نویسندگان این پژوهش توضیح می دهد:«این سیگنال ها احتمالاً از سقوط بقایای سیاره ای متلاشی شده بر سطح کوتوله سفید ناشی می شوند جایی که این تکه ها تحت تأثیر دمای بالا درخشش پرتو ایکس ایجاد می کنند. اگر این فرضیه تأیید شود این نخستین مورد ثبت شده از نابودی یک سیاره توسط ستاره مرکزی در یک سحابی سیاره ای خواهد بود.»
شواهدی از نابودی یک سیاره
بررسی داده های چندین دهه نشان داده است که شدت این پرتوهای ایکس بین سال های ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۲ تقریباً ثابت بوده است. اما پژوهشگران هنگام بررسی دقیق تر متوجه یک نوسان ظریف و تکرارشونده در سیگنال ها شدند یک فلیکِر سه ساعته که می تواند نشانه ای از مدار بقایای یک سیاره در حال نابودی باشد.
این کشف داستانی هیجان انگیز را مطرح می کند به ویژه با توجه به اینکه این سیاره پیش تر از یک آخرالزمان دیگر جان سالم به در برده بود—انفجار ستاره ای که ۱۰ هزار سال پیش رخ داد. اما برای درک کامل این پدیده بررسی های بیشتری روی این کوتوله سفید و دیگر ستارگان مشابه موردنیاز است.
منبع: newatlas
۲۲۷۳۲۳