اسراییل و اشتباه تاکتیکی – مخبران

این قدیمی ترین روزنامه و دایره المعارف اسرائیل است. این سرمقاله از چند جهت حائز اهمیت است.

درست یک روز قبل از انتشار مقاله در مجله هاآرتص، فعالیت تمام 4300 پمپ بنزین ایران به طور همزمان مختل شد و توزیع سوخت در جایگاه ها متوقف شد. علت این حادثه که مشکلات عدیده ای را برای مردم ایران به وجود آورده بود، مدتی نامشخص بود تا اینکه خبرگزاری آنلاین مخبران که پیش از این عموماً شناخته شده بود، از احتمال حملات سایبری صحبت کرد. در نهایت دبیر شورای عالی فضای مجازی ایران در نهایت در یک مصاحبه تلویزیونی گفت که ممکن است حملات سایبری به پمپ بنزین ها در خارج از کشور صورت گرفته باشد، اما هنوز برای اعلام جزئیات زود است. خبرگزاری آنلاین مخبران بار دیگر اولین خبرگزاریی بود که اخیرا مقاله ای را در مجله هاآرتص منتشر کرد.

تاریخچه حملات سایبری اسرائیل به ایران

اسرائیل قبلاً در چندین حمله سایبری به ایران دست داشته است.

نیروگاه اتمی بوشهر: احتمالا اولین مورد حمله سایبری اسرائیل به ایران، موضوع استاکس نت و نیروگاه اتمی بوشهر است. بدافزار stuxent در سال 2010 توسط دولت های آمریکا و اسرائیل ایجاد شد که به تاسیسات هسته ای ایران به ویژه نیروگاه بوشهر حمله کردند. یاهو نیوز بعداً ادعا کرد که به اصطلاح «بازی‌های المپیک» برای نابودی برنامه هسته‌ای ایران نبود، بلکه بیشتر برای خرید زمان و تلاش‌های دیپلماتیک بود. ادوارد اسنودن، کارمند سابق سیا، که چندین سند مربوط به اطلاعات آمریکا را فاش کرد، در مصاحبه با SPEJEL گفت که این بدافزار با همکاری آژانس امنیت ملی آمریکا و اسرائیل ایجاد شده است.

– زیرساخت های مخابراتی: در سال 1397 حمید فتاحی، معاون وزیر ارتباطات و رئیس هیات مدیره ارتباطات زیرساخت، در توئیتی مبنی بر “حمله های پراکنده” به برخی زیرساخت های ارتباطی، مدعی شد که منشأ این حملات بوده است. به گفته غلامرجا جلالی، رئیس سازمان پدافند ناکارآمد کشور، حملات سایبری با استفاده از «نسل جدید ویروس استاکسانت» در چند دسته انجام شده است.

– تأسیسات نظامی پارچین: در 4 مرداد 1378 انفجاری در تأسیسات نظامی پارچین رخ داد. روز بعد، جو یازکلی، تحلیلگر سیاسی کانال 13 تلویزیون اسرائیل، گفت که انفجار شب گذشته در پارچین تهران “نتیجه یک حمله سایبری” به نظر می رسد.

– تاسیسات اتمی نطنز: 21 فروردین امسال حادثه ای در تاسیسات هسته ای نطنز رخ داد. کانال ارتباطی دولت اسرائیل یکشنبه (12 آوریل) گزارش داد که “حادثه” در تاسیسات هسته ای نطنز نتیجه کار اسرائیل و “حمله سایبری جدید به ایران” بوده است.

– تاسیسات بندر شهید رجایی: در 20 اردیبهشت ماه سال جاری حمله قبلی به تاسیسات آبی و جاده ای بندر شهید رجایی انجام شد. روزنامه واشنگتن پست روز دوشنبه 29 اردیبهشت به نقل از یک مقام ناشناس دولت آمریکا و یک مقام “دولت خارجی” که نامش فاش نشده است، احتمالا حمله سایبری اخیر به تاسیسات آبی و جاده های بندر شهید رجایی در استان هرمزگان را انجام داده اند. اسرائيل.

البته حملات گذشته اسرائیل به کشور ما احتمالاً محدود به این موارد نیست.

مقایسه دو اتفاق و یک عنصر عجیب

در 18 ژوئیه سال جاری، اختلال جهانی در سیستم های رایانه ای شرکت راه آهن باعث لغو یا لغو صدها قطار و دسترسی و خروج، مراکز خرید بلیط، کالاهای الکترونیکی و خدمات مسافری و وب سایت شرکت راه آهن شد. دردسر. خبرگزاری آنلاین مخبران در همان روز با انتشار تصویری از بیلبوردی که از حرکت راه آهن ایران خبر می داد، از اختلال جهانی در سیستم کامپیوتری شرکت راه آهن خبر داد و هرج و مرج بی سابقه ای را در ایستگاه های راه آهن سراسر کشور به وجود آورد. پیام “قطارها از حملات سایبری” در تابلوی اطلاعات قطار نمایش داده شد. این پیام شامل یک شماره تلفن نیز بود.

اما عجیب بودن حملات سایبری هفته گذشته این است که همین عدد در پیامی بر روی صفحه نمایش حملات سایبری اخیر به پمپ بنزین ها نمایش داده می شود.

این مقایسه یک نکته ظریف داشت. تحقیقات شرکت امنیت سایبری آمریکایی – اسرائیلی «چک پوینت» در رابطه با حمله چهار ماه پیش نشان داد که حمله سایبری گروه هکر «ایندیرا» عامل اختلال گسترده در سیستم‌های رایانه‌ای راه‌آهن ایران بوده است. حمله اسرائیل کار یک گروه هکری مشکوک نیست.

بنابراین کمی نگرانی در این مقایسه یک نکته مهم را روشن می کند. : اسرائیل ادعا می کند که حمله اخیر وظیفه خود است، اما متن پیام در حمله اخیر به طور غیرقابل انکاری مشابه متن پیام حمله قبلی است و منطقاً اسرائیل ادعای انجام دومی را ندارد. این مقایسه را با گفتن تصادفی بودن آن توجیه کنید. این نشان می‌دهد که هر دو حمله کار اسرائیل بوده و در مورد قبلی اسرائیل به دروغ مسئولیت آن را بر عهده گرفته است، یا اینکه هیچ یک از این دو حمله کار اسرائیل نبوده و این بار اسرائیل به دروغ ادعا کرده که کار اوست. به طور خاص، روش هر دو حمله آسیب رساندن به پلت فرم خدمات عمومی است و هیچ یک از آنها به هدف نظامی که هاآرتص اخیرا اذعان کرده است، نمی پردازد.

آیا دولت اسرائیل با مردم ایران دشمنی دارد؟

به گفته جامعه شناسان، افکار عمومی جوامع در شرایط موجود را می توان به انتقام جویی در مقابل دشمن، نه نظامی بودن، یا توجیه دشمن در رفتار تلافی جویانه، مردم عادی و زندگی روزمره آنها راضی کرد. باور کردنش دردناکه بزرگان به یاد می آورند که زمانی که دولت بعث عراق ناامید از رویارویی بود و کورکورانه موشک های اسکاد بی را با کمک کشورهای بزرگ هدف قرار داد، برخی به تدریج شعار «پاسخ موشکی» سر دادند. منتظر انتقام باشید اما کشوری که در خصومت به ضرر مردم است، بی شک منفورتر از گذشته است.

تا آنجا که می دانیم، حملات سایبری ایران در اسرائیل یا ایالات متحده هرگز هدف زیرساخت های خدمات عمومی نبوده است که به طور مستقیم با ایمنی و آسایش همه مردم مرتبط است. البته ایران در مورد امنیت سایبری در سطح جهانی حرف های زیادی برای گفتن دارد و دو سال پیش وزارت امنیت داخلی آمریکا در بیانیه ای درباره حملات سایبری ایران هشدار داد: «ایران برنامه سایبری محکمی دارد تهدیدی برای آمریکا است.» رفتار اسرائیل. پیشگیرانه نیست، تلافی جویانه نیست و نوعی ابتکار است که به امنیت و آرامش مردم ایران لطمه می زند.

مشکل مشکلات ناشی از تهاجم به زیرساخت های عمومی با مشکل مشکلات ناشی از محدودیت های همجنس گرا یکسان نیست و در هر دو مورد می توان نارضایتی عمومی را ابزاری دانست که تاثیر یکسانی بر استرس دارد. روی سیستم عده ای می توانند تحریم ها و مشکلاتشان را تصمیمی سیاسی بدانند و آن را به انتخاب خود یا سیاستمداران بسپارند، اما چه کسی می تواند بگوید مردم مخالف و ضد مردمی انتقام جو هستند؟

در طول جنگ هشت ساله، مردم ایران پیش از این نشان داده بودند که در برابر تهاجم به میهن خود یکپارچه‌تر ایستاده‌اند. بنابراین اگر یک کشور متخاصم امنیت عمومی مردم را هدف قرار دهد، این یک اشتباه تاکتیکی عجیب است که انتظار داشته باشیم مردم به دلیل انزجار از جنبش این کار را انجام دهند. این ادعا در تضاد کامل با پیام های دوستانه ای است که دولت اسرائیل گاه سعی می کند برای مردم ایران ارسال کند.

آب لجن و شبکه ملی اینترنت

من همیشه بر عبارت «شبکه ملی اینترنت» (اینترنت اشیاء برای قطع ارتباط افراد) با عبارت شبکه ملی اطلاعات (ایجاد شبکه مستقل برای حفظ اطلاعات سازمان ها و سازمان ها و خدمات دولتی) تأکید کرده ام. اینترنت) وزیر سابق فناوری اطلاعات با استفاده از این موضوع تفاوت را تأیید کرد و اساساً به دومی دروغ گفت. با این حال، زمان حملات سایبری اخیر نیز عامل مهمی با زمان بندی مشکل اینترنت در کشور ما است. امروزه طرحی به نام حفاظت از حقوق کاربران فضای مجازی در مجلس مطرح است که اکنون برای تصمیم گیری نهایی در دست بررسی است. افکار عمومی به شدت از این طرح پیروی کرده و اگر عمداً قصد تضعیف یا محدود کردن دسترسی مردم به اینترنت را داشته باشد، برخلاف وعده‌های مسئولان از جمله نماینده مردم تهران، ایراداتی به آن وارد است. آقاتهرانی. یکی از حامیان مجلس شورای اسلامی و پروژه نیز به کثرت او اعتراف کرده است.

تقارن موقت این حمله سایبری، احتمال استفاده افراد از حمله سایبری را در کنار سایر احتمالات، زمانی که برخی افراد زیر سایه شبکه ملی اطلاعات به دنبال شبکه ملی اینترنت هستند، تقویت می کند. حمله به عنوان دلیل ضرورت نه تنها در از بین بردن مخالفت آنها با تحریم ها بی تأثیر است، بلکه مستقیماً به امنیت و رضایت مردم ضربه می زند.

1717