اگر شما یکی از 30 درصد افرادی هستید که دوست دارند تا دیروقت بیدار بمانند، ممکن است بخواهید تغییری در برنامه خواب خود ایجاد کنید. گروهی از محققان دانشگاه راتگرز در مطالعه‌ای جدید اعلام کرده‌اند که جغدهای شب بیشتر از افرادی که زود می‌خوابند به دیابت نوع 2 مبتلا می‌شوند.
طبق گزارش فوربس، حدود 1.6 میلیون نفر در آمریکا به دیابت نوع 1 مبتلا هستند. به گفته پزشکان، دیابت نوع 1 یک بیماری غیر قابل درمان و غیرقابل پیشگیری است. در همین حال گفته می شود حدود 30 میلیون نفر در ایالات متحده به دیابت نوع 2 مبتلا هستند. دیابت نوع 2 تا حد زیادی تحت تأثیر رژیم غذایی و سبک زندگی افراد است.
در دیابت نوع 2 قند خون افزایش می یابد و در نتیجه رگ های خونی آسیب دیده و فرد دچار بیماری قلبی می شود. دانشمندان بر این باورند که دیابت نوع 2 ناشی از مقاومت بدن در برابر انسولین است. این وضعیت زمانی رخ می دهد که بدن به درستی به هورمون انسولین پاسخ نمی دهد.
کمبود خواب به مقاومت بدن در برابر انسولین (یکی از علل دیابت نوع 2) کمک می کند.
دو دلیل رایج مقاومت به انسولین، رژیم غذایی نامناسب (شامل آنهایی که قند یا کالری زیاد دارند) و عدم تحرک بدنی است. استیون مالینیکی از نویسندگان مقاله و استادیار گروه حرکت شناسی و سلامت در دانشگاه راتگرز می گوید: اخیراً کمبود خواب به عنوان یکی دیگر از عوامل رفتاری کمک کننده به مقاومت بدن در برابر انسولین مطرح شده است.
استیون مالین می گوید خواب برای کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 مهم است، اما خواب کافی و خواب با کیفیت به همان اندازه مهم است. مطالعات مالین و همکارانش نشان می‌دهد افرادی که به زندگی شبانه علاقه‌مند هستند در مقایسه با افرادی که زود به رختخواب می‌روند با خطر بیشتری برای چاقی، دیابت نوع ۲ و بیماری‌های قلبی عروقی مواجه هستند.
یکی از توضیحات محققان در مورد ارتباط بین زندگی شبانه و افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 این است که سبک زندگی شبانه افراد احتمالاً ریتم شبانه روزی آنها را مختل می کند. به عنوان مثال، با وجود علاقه مردم به زندگی شبانه، بسیاری از بزرگسالان شاغل مجبورند صبح زود از خواب بیدار شوند تا فرزندان خود را به مدرسه ببرند یا خودشان به سر کار بروند. به گفته مالین، این خواب کافی یا با کیفیت را برای جغدهای شب فراهم نمی کند. نداشتن خواب کافی یا با کیفیت “فیزیولوژی افراد را تغییر می دهد و خطر ابتلا به بیماری را افزایش می دهد.”
توانایی افراد شبانه برای استفاده از چربی به عنوان منبع انرژی کاهش می یابد
استیون مالین و همکارانش متابولیسم و سطح فعالیت شرکت کنندگان را هر روز (در طول روز و در طول خواب) در یک دوره هفت روزه زیر نظر گرفتند و دریافتند که افراد شبانه کمتر قادر به استفاده از چربی به عنوان منبع انرژی هستند. یعنی چربی در بدن این افراد جمع می شود و در نتیجه افزایش چربی بدن، خطر ابتلا به دیابت نوع 2 و بیماری های قلبی عروقی افزایش می یابد. از سوی دیگر، افرادی که صبح زود از خواب بیدار می شوند، بیشتر به چربی به عنوان منبع انرژی متکی هستند و به طور کلی آمادگی بیشتری برای ورزش های هوازی دارند.
مالین می گوید: پیروی از یک رژیم غذایی مناسب، فعالیت بدنی و بهبود الگوهای خواب اعتقاد بر این است که از مقاومت بدن در برابر انسولین و دیابت نوع 2 فرد جلوگیری می کند. آنها می گویند بهترین کاری که جغدهای شب می توانند برای بهبود سلامت خود انجام دهند این است که زودتر به رختخواب بروند.
مالین می‌گوید که افراد شب‌خواب ممکن است در صورت داشتن فعالیت بدنی کافی در طول روز بتوانند برخی از اثرات منفی فعالیت‌های شبانه را جبران کنند: “حرکت در طول روز راهی عالی برای ارتقای سلامتی است. این حرکت نباید شدید باشد. فرد می تواند در طول روز هر ساعت دو دقیقه ورزش کند یا بعد از هر وعده غذایی به مدت 10 تا 15 دقیقه پیاده روی سریع داشته باشد.
227227