پژوهشگران در راستای افزایش میزان پروتئین در مرغ به تحقیقاتی پرداختند که طی آن، به فعال کردن مسیرهای پیام رسان خاصی در مرغ می انجامد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا، در فناوری علوم زیستی، سلولهای زایای اولیه مرغ کاربردیترین سلولهای بنیادی این جاندار محسوب میشوند. به همین دلیل استخراج و کشت طولانی مدت این سلولها اهمیت زیادی در تولید پروتئینهای درمانی مانند آنتیبادیهای مونوکلونال، واکسنها، حفاظت از گونههای در خطر انقراض و تولید پرندگان کایمریک دارد.
با این وجود یکی از مهمترین چالشها در کار با این سلولها، از دست رفتن توان تقسیم و خود نوزایی آنان در محیط آزمایشگاهی است. تحقیقات اخیر در خصوص سلولهای زایای اولیه مرغ نشان داده است، مسیرهای پیامرسان مرتبط با پرتوانی در این سلولها، تأثیر زیادی در تقسیم و خود نوزایی آنان در محیط آزمایشگاهی دارد.
به همین سبب، سید ضیاء الدین میرحسینی، سید نفیسه حسنی، شاهرخ قوتی و زارع از دانشگاه گیلان و پژوهشگاه رویان جهاددانشگاهی با هدف دستیابی به اطلاعات کافی جهت تولید یک رده سلولی تکرار پذیر، طی یک مقاله مروری تلاش کردند مهمترین مسیرهای پیامرسانی مرتبط با پرتوانی در سلولهای مذکور را خلاصه و ارزیابی کنند. در این مقاله مروری که در نشریه بین المللی Iranian Journal of Applied Animal Science منتشر شده است، شرح داده شد، یک روش برای القای پرتوانی در سلولهای زایای اولیه مرغ، دستکاری مسیرهای پیام رسانی مانند TGF-β و Wnt/β-catenin به وسیله عوامل رشد و کوچک مولکول هاست.
همچنین در این مقاله مروری به این موضوع پرداخته شد که همراه با فعال کردن مسیرهای پیام رسان درگیر در خودنوزایی، بهبود شرایط کشت میتواند در دستیابی به یک رده سلولی از سلولهای زایای اولیه مرغ مؤثر باشد.
این مقاله مروری چنین نتیجهگیری میکند که فراهم کردن یک محیط کشت تعریف شده در کنار فعال کردن مسیرهای پیام رسان خاصی میتواند منجر به القای تکثیر در سلولهای زایای اولیه مرغ شود.