در دنیای ارتباطات امروزی، که اینترنت به یکی از ابزارهای اساسی زندگی ما تبدیل شده است؛ اهمیت حفظ امنیت و حریم خصوصی کاربران، به حداکثر رسیده است. انتقال اطلاعات بدون رمزنگاری، به نقض حریم خصوصی کاربران و به خطر افتادن اطلاعات حساس افراد، منجر می‌شود. برای حفظ این امنیت و حریم خصوصی، تکنولوژی‌های مختلفی توسعه داده شده‌اند؛ از جمله پروتکل VPN، که امروزه به یکی از ابزارهای مؤثر و پرکاربرد برای افزایش امنیت و محافظت از حریم خصوصی در دنیای دیجیتال، تبدیل شده است.
معرفی
پروتکل VPN، مجموعه‌ای از قوانین است که چگونگی انتقال داده‌ها را بین دستگاه و سرور VPN، تعیین می‌کند. ارائه دهندگان، از این پروتکل‌ها، جهت ارائه اتصالات پایدار و ایمن برای کاربران خود استفاده می‌کنند.
VPN ، ترافیک آنلاین شما را از طریق تونل‌های رمزگذاری شده، به سرورهای خود منتقل می‌کند. این سرورها، به دستگاه شما یک آدرس IP جدید اختصاص می‌دهند. پروتکل‌های VPN، نحوه تشکیل آن تونل را تعیین می‌کنند. هر یک از این پروتکل‌ها، راه حل متفاوتی برای مشکل ارتباط اینترنتی امن و خصوصی دارد. لازم به ذکر است که هیچ یک از آن‌ها کامل و بی‌عیب نیست. و هر کدام ممکن است دارای آسیب‌پذیری‌های بالقوه، مستند شده یا هنوز کشف نشده باشد.
جهت خرید وی پی ان با آی پی ثابت کلیک کنید
انواع پروتکل VPN
پروتکل در VPN، به معنای آن فناوری است که استانداردهای رمزگذاری متفاوتی را برای انتقال داده ارائه می‌دهد. هنگامی که یک اتصال فعال به VPN دارید؛ پروتکل، داده‌ها را بین دستگاه شما و سرور هدایت می‌کند. محبوب ترین ارائه دهندگان VPN، آن‌هایی هستند که بیشترین پروتکل‌ها را در دسترس کاربران خود قرار می‌دهند.
دو نوع VPN وجود دارد:
VPNهای دسترسی از راه دور: این‌ها، داده‌هایی را که در دستگاه شما ارسال یا دریافت می‌شود، رمزگذاری می‌کنند. هنگامی که ما در مورد وی‌پی‌ان‌های استفاده شده توسط کاربران خصوصی صحبت می‌کنیم؛ منظورمان این دسته است.
VPNهای سایت به سایت: از این نوع، برای گسترش شبکه یک شرکت، بین مکان‌های مختلف استفاده می‌کنند. که به دو دسته تقسیم می‌شوند:
۱. مبتنی بر اینترانت: برای ترکیب چندین LAN در یک شبکه خصوصی.
۲. مبتنی بر اکسترانت: برای زمانی که یک شرکت می‌خواهد شبکه خود را گسترش دهد. و آن را با شرکا یا مشتریان به اشتراک بگذارد.
در ادامه، پرکاربردترین پروتکل‌های VPN موجود در بازار آورده شده است.
۱. PPTP
یکی از اولین پروتکل‌های VPN که در دسترس قرار گرفت؛ PPTP بود. که مخفف Point to Point Tunneling Protocol است.
نکته اصلی در استفاده از PPTP، این است که می‌توان آن را به راحتی، در هر سیستم عامل اصلی راه اندازی کرد. در اواسط دهه 1990، توسط مایکروسافت، با هدف ادغام با ویندوز ۹۵ توسعه یافت. زیرا به طور خاص، برای اتصالات تلفنی طراحی شده بود. استفاده غالب از PPTP، برای اتصال به اینترنت و اینترانت بود .
به لطف استانداردهای پایین رمزگذاری، این نوع VPN بسیار سریع است؛ اما چندان امن نیست. با پیشرفت‌های بسیار فناوری‌ها، روش‌های رمزگذاری اساسی مورد استفاده در PPTP، به راحتی توسط هکرها خنثی می‌شود. موضوعی که امنیت آن را به خطر می‌اندازد.
۲. L2TP/IPSec
این نوع VPN مخفف Layer 2 Tunneling Protocol over Internet Protocol Security است. ایمن تر از PPTP است. و امکانات بیشتری را به کاربران خود ارائه می‌دهد.
از دو بخش تشکیل شده است: L2TP برای اتصال ایمن؛ و IPSec برای رمزگذاری داده‌ها.
از آن برای دسترسی به اینترنت از طریق VPN استفاده می‌شود. همچنین راه اندازی آن نسبتاً آسان است. زیرا پشتیبانی از این پروتکل، در اکثر رایانه‌های مدرن و دستگاه‌های تلفن همراه، به صورت پیش‌فرض، وجود دارد.
۳. OpenVPN
OpenVPN، یکی از محبوب‌ترین پروتکل‌های VPN در بازار است. به دلیل قابل اطمینان بودن، به عنوان «استاندارد طلایی» شناخته می‌شود. و اکثر ارائه دهندگان جهان از آن استفاده می‌کنند. منبع‌باز است و تحت مجوز عمومی گنو منتشر شده است.
OpenVPN، با ارائه ترکیبی از سرعت و امنیت، در بسیاری از پلتفرم‌های مختلف، مانند ویندوز، مک، اندروید و iOS در دسترس است. معمولاً از آن برای مشتریان VPN شخص ثالث استفاده می‌کنند. زیرا در رایانه‌ها یا دستگاه‌های تلفن همراه تعبیه نشده است. برای کاربرانی که می‌خواهند محدودیت‌های آنلاین را دور بزنند مفید است؛ زیرا تشخیص آن توسط فایروال‌ها دشوار است.
OpenVPN دو نوع اصلی دارد: OpenVPN TCP و OpenVPN UDP.
۴. SSTP
SSTP، مخفف Secure Socket Tunneling Protocol است. توسط مایکروسافت توسعه یافته و برای اولین بار در ویندوز ویستا ساخته شده است. با اینکه می‌تواند روی لینوکس کار کند؛ و علی‌رغم اینکه تا حدودی چالش برانگیز است؛ عمدتاً به عنوان یک پروتکل VPN در نظر گرفته می‌شود که مختص فناوری ویندوز است.
۵. IKEv2
IKEv2، مخفف Internet Key Exchange volume 2 است؛ که توسط مایکروسافت و سیسکو توسعه یافته، و برای رمزگذاری و احراز هویت، با IPSec جفت شده است. کاربرد اصلی آن برای موبایل‌ها است؛ چه 3G و چه 4G LTE. زیرا، هر زمان که اتصال قطع شود؛ در اتصال مجدد، کیفیت خوبی دارد.
۶. وایرگارد
Wireguard، یک پروتکل VPN منبع‌باز نسبتاً جدید است که هنوز در حال تکمیل و توسعه است. بر روی لینوکس اجرا می‌شود. و گویا عملکرد بهتری نسبت به OpenVPN و IPSec دارد. با اینکه هنوز در حال توسعه است؛ در حال حاضر برای چندین پلتفرم در دسترس است.
یکی از جذابیت‌های Wireguard سرعت بالای آن است. دلیل؟ این پروتکل VPN، دارای ۴۰۰۰ خط کد است. در حالی که سایرین ده‌ها هزار خط دارند. علاوه بر این، کد کمتر به معنای فضای کمتر برای خطا است.
۷. SoftEther
آنچه که به عنوان یک پروژه در دانشگاه Tsukuba در ژاپن آغاز شد؛ در نهایت به یک پروژهٔ نرم‌افزار VPN منبع‌باز و چند پروتکل عظیم تبدیل شد. نکته‌ای که در مورد SoftEther باید به خاطر بسپارید این است که می‌تواند هم به پروتکل و هم به سرور VPN مراجعه کند.
اگرچه SoftEther نسبتاً جدید است؛ اما محبوبیت آن به سرعت در حال افزایش است. همچنین، در چندین سیستم عامل کار می‌کند. و یکی از معدود پروتکل‌های VPN است که کلاینت‌های فعالی در لینوکس دارد.
ویژگی و کاربردها
۱. رمزنگاری قوی
یکی از مهم‌ترین و اصلی‌ترین ویژگی‌ها است. با رمزنگاری، از اطلاعات کاربران، در هنگام انتقال از دستگاه کاربر به سرورهای VPN، محافظت شده و از دسترسی افراد غیرمجاز جلوگیری می‌شود.
۲. پنهان‌سازی آدرس IP و محافظت از حریم خصوصی کاربر
با استفاده از آن، کاربران می‌توانند آدرس IP اصلی خود را پنهان کرده و آن را با آدرس IP سرورهای VPN، جایگزین کنند. این امر به ایشان اجازه می‌دهد تا به صورت ناشناس در اینترنت مرور کنند. و حریم خصوصی‌شان را حفظ کنند.
۳. دسترسی به محتواهای محدود شده
یکی از کاربردهای متداول پروتکل VPN، دسترسی به محتواهای محدود شده در برخی کشورها یا شبکه‌ها است. با استفاده از این فناوری، کاربران می‌توانند به راحتی از محدودیت‌ها و سانسورها عبور کنند. و محتواهایی را که در این موارد قابل دسترسی نیست، پیدا کنند.
۴. افزایش امنیت اتصالات عمومی وای‌فای
دیگر کاربرد مهم، افزایش امنیت اتصالات عمومی وای‌فای است. وقتی کاربران از شبکه‌های عمومی وای‌فای استفاده می‌کنند؛ اطلاعات شخصی‌شان در معرض خطر نقض حریم خصوصی قرار می‌گیرد. با استفاده از این پروتکل، کاربران می‌توانند به صورت امن و رمزنگاری‌شده به اینترنت متصل شوند. و از خطرات مرتبط با اتصالات عمومی وای‌فای جلوگیری کنند.
۵. ایجاد ارتباطات امن در شرکت‌ها و سازمان‌ها
شرکت‌ها و سازمان‌ها، اطلاعات حساس و مهمی را پردازش کرده و انتقال می‌دهند؛ که نیاز به حفظ امنیت و رمزنگاری دارد. استفاده از پروتکل VPN، به آن‌ها اجازه می‌دهد تا ارتباطات داخلی و خارجی خود را به صورت امن برقرار کنند. و از خطر حملات سایبری و نفوذ به سیستم‌ها، جلوگیری کنند.
بهترین پروتکل VPN کدام است؟
چیزی به نام بهترین پروتکل VPN، مناسب برای همه، وجود ندارد. پاسخ به این سؤال به نیاز شما و کاری که در اینترنت انجام می‌دهید، بستگی دارد. اگر یک گیمر مشتاق هستید؛ احتمالاً دلیل استفاده شما از وی‌پی‌ان، با کسی که برنامه‌های تلویزیونی را دنبال می کند، متفاوت است. برای تعیین بهترین پروتکل برای خود، ابتدا باید نیاز خود را با توجه به نوع فعالیتتان شناسایی کنید. سپس متناسب با آن، انتخاب کنید.